Vreme je da se sakrivena kandila i ikone Srpskih svetaca vrate u svoje domove gde su nekad bili…

FOTO:Saborni hram Hrista Spasitelja / Banja Luka.….U bivšoj SFRJ su, za samo dvadesetak godina, stvorene tri nove nacije. Evropsku porodicu naroda, pored Makedonaca, Titova garnitura je obogatila i sa Crnogorcima, koji su sve do 1945. bili Srbi, i Muslimanima, kojima je samo u nekadašnjoj Jugoslaviji vera priznata za naciju.Najveći deo muslimanskog plemstva u Bosni , Hercegovini , Staroj Raškoj , Crnoj Gori je srpskog porekla. Oni su, kao i njihovi potomci, bez obzira što su promenili veru i što su predano služili osvajaču, uvek znali za svoje poreklo i ko su bili. Štitili su i bogato darivali crkve i manastire, posebno u svom nekadašnjem zavičaju i u prilikama kada su to mogli da čine. Dovoljno je pomenuti slavnog Mehmed – pašu Sokolovića koji obnavlja Pećku patrijaršiju, svojoj majci podiže crkvu, gradi čuvenu na Drini ćupriju. Njegov brat Makarije Sokolović bio je patrijarh i radio u Pećkoj patrijaršiji.… Ahmet – paša Hercigović svojoj supruzi, lepoj Pavi, podiže crkvu i dozvoljava da nosi krst.Sinan – paša Sijerčić iz čuvene begovske kuće Sijerčićića dograđuje hercegovu crkvu u Goraždu , a njegovi potomci je održavaju, jer se u njoj nalazio grob njihovog pretka Radovana.Više od 20 turskih vezira bilo je srpsko-pravoslavnog porekla, a gotovo sve turske vojskovođe u XV i XVI stoljeću bili su islamizovani SRBI!..

Da je svest o pripadnosti muslimana srpskom stablu bilo među narodnim prvacima odnegovano pre stvaranja Jugoslavije, pokazuje muslimnsko-pravoslavni ugovor o uređenju Bosne i Hercegovine od 1902. godine, kojim je pokušano sprečavanje austrijske namere da sve došljake u Bosnu i Hercegovinu (strance) predstavi za Hrvate i da srpski jezik proglasi “zemaljskim“, ili “bošnjačkim“. Zato su uneli Član 11:“Narodni i službeni jezik je srpski, a pismo ćirilica. Ne priznaje se pravo zavičajnosti nikome — ko je došao s okupacijom ili posle nje, pa ni njihovim potomcima, makar da su u Bosni rođeni“.Šta bi na to rekli današnji intelektualci i državnici iz redova Srba muslimana? Onih u Bosni i Hercegovini, Raškoj i Crnoj Gori? Muslimani nikada nisu usvojili nijedan strani jezik pa ni turski i pored petovekovne vladavine Osmanlija. LJubomorno i uporno su čuvali svoj maternji jezik kojim su govorila i njihova dojučerašnja braća pravoslavci…

Akademik Muhamed Filipović, gostujući u emisiji “U škripcu” televizije ALFA, izjavio je kako je Alija Izetbegović i SDA nisu prihvatili bošnjaštvo kao nacionalnu nominaciju 1990. godine.“O tome smo organizovali tada simpozij kada smo govorili o vraćanju naziva Bošnjaci. Oni koji se sada hvale da su veliki Bošnjaci, tada su govorili kako je bošnjaštvo izmišljeno” – rekao je Filipović.Veoma interesantno je napomenuti da se Alija Izetbegović deklarirsao kao Srbin. Pred izbore 1990 godine su objavljeni dokumenti na kojima je Alija Izetbegović svojom rukom napisao da se smatra Srbinom. Poznato je da se Alija Izetbegović izjašnjavao kao Srbin i na popisu stanovništva 1961 godine.Pravdao se da tada nije bila priznata muslimanska nacija pa se morao izjašnjavati kao Srbin. Međutim, to nije tačno. Mogao se, kao i ogromna većina muslimana, pisati kao „neopredjeljen“.Na kraju, mogao se izjašnjavati i kao musliman.S obzirom da je Alija Izetbegović bio dovoljno politički obrazovan, on se svjesno izjašnjavao kao Srbin. Oni koji nisu imali pojma o tim stvarima nisu razlikovali veru i naciju i izjašnjavali su se kao muslimani vernici(što je bilo dozvoljeno i što je njima bilo dovoljno)…

Bošnjaci insistiraju na kontinuitetu savremene BiH sa srednjovekovnom kraljevinom Bosnom, pa se onda “spotiču” o činjenicu da je to bila hrišćanska zemlja u kojoj njih nije bilo i da su i nastali zahvaljujući tome što je uništena.Pošto im ne godi istorijska činjenica da su nastali konverzijom pravoslavaca i katolika u islam, konstruišu veze sa bogumilima, crkvom bosanskom i slično.Jezik kojim govore recimo muslimani u Raškoj oblasti, Bosni i Crnoj Gori, isti je kao jezik kojim se govori u Požarevcu, Nišu, Podgorici, ili Sisku i Osijeku. Radi se o istom jeziku, koji možete zvati kao hoćete, ali on je on – isti.Radi se o istom etničkom narodu.Svaka lingvistička rasprava na tu temu je ravna ludilu.Muslimani koji naseljavaju Rašku oblast(Sandžak) u većini zastupaju tezu da su oni Bošnjaci po nacionalnosti i da je njihova nacija autohtona i formirana u Bosni, pre islamizacije. Ako je to tako i ako su im prezimena na „-ić“ nametnuta kako kažu, pitanje je: ko je ta prezimena nametnuo? Kotromanićima, srednjevekovnim vladarima Bosne, zatim najistaknutijim plemićima, Sandalju Hraniću, banu Boriću, čuvenoj plemićkoj porodici Pavlovića, vojvodi Vlatku Vukoviću…

Malo ljudi na prostoru bivše Jugoslavije zna da se u četničkom pokretu u toku Drugog svjetskog rata protiv fašizma, a zajedno s Dragoljubom Dražom Mihailovićem, borio veliki broj muslimana,njih oko 5000! Neki od njih su bili i slavni predstavnici Ravne gore. Najpoznatiji predstavnik muslimana u četničkom pokretu svakako je major Fehim Musakadić iz Sarajeva. On je za vreme Prvog svjetskog rata bio dobrovoljac u srpskoj vojsci, a bio je i nosilac Karađorđeve zvezde s mačevima. Musakadić je osnovao Konjički muslimanski četnički bataljon.Istaknuti muslimanski predstavnici u Ravnogorskom pokretu bili su i Mustajbeg Hadžihuseinović, Smajo Ćemalović iz Mostara, Mustafa Berberović iz Blagaja, Abid Prguda, Omer Kalajdžić, Muhamed i Abid Mehmedbašić iz Stolca, Mustafa Leko iz Blagaja, Džemal Kršlaković – imam mudris iz Konjica, hafiz i član ulme medžlisa u Sarajevu Muhamed Pandžo, doktor Muhamed Begović profesor univerziteta u Beogradu, imam Abdulah Hodžić iz Beograda i upravnik ”Gajretovog” doma u Beogradu Mehmed Ćemalović.Nepismeniji muslimani su pretežno bili u Ustašama…

Ljudi koji su napustili Pravoslavlje i izabrali neku drugu veru u sebi gaje neprestnu mržnju prema onome što su sami nekada bili.Kad bi učeni muslimani uspeli da enormnu količinu mržnje iz udžbenika, kako verskih tako i onih sekularnih, zamene učenjem koje je usredsređeno na ljubav prema drugima bez obzira na njihovu veru, rasu, nacionalnost, pomogli bi da se čitav muslimanski svet izvuče iz zaostalosti, gladi, siromaštva i neznanja.Srbi rimokatolici i Srbi islamske veroispovesti trebalo bi da smognu hrabrosti i urade ono što su uradili njihovi velikani i svetski priznati umovi: vratiti se svom rodu, korenu, jeziku, pridružiti se svojoj braći i okrenuti leđa neprijatelju – to je budućnost naroda na ovom prostoru.Samo prosvećivanje, informisanje, otrežnjenje i izbavljenje iz lavirinta turskih i vatikanskih konstrukcija i laži može biti jedini dobar temelj za izgradnju nekog biljeg života na Balkanu, jer sve ono što je izgrađeno na laži, može da donese samo zlo i bedu, što dokazuje i naša žalosna istorija u posljednjih 600 godina! Eto, to je glavni razlog što se na ovim našim područjima tako bedno , krvavo i teško živi…Poruka svim Srbima islamske veroispovesti je da se vrate svojim korenima,neka ostanu u svojoj sadašnjoj veri,ali neka znaju koje je njihovo poreklo i neka se ne odriču SRPSTVA ! 

Na Đurđevdan, krstio se Emir Kusturica u Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi i primio ime Nemanja.Njegov otac Murat izjašnjavao se kao Srbin, znao je da Kusturice potiču od Babića iz sela Plana, kod Bileće, i to je, kao što su njemu preneli njegovi preci, on preneo sinu Emiru…“Krštenje je ta tačka u kojoj sam ja htio da dovedem priču o mom poreklu. Krštenje je odluka da se i za onaj svet spremim. To je odmrzavanje zamrznutog identiteta, nikako prelazak iz jedne u drugu religiju. Grane u mojoj porodici su podeljene u onom trenutku kad su Turci Osmanlije bili na ovom terenu. Braća porodice delila su se na one koji su se islamizirali i na one koji nisu.Moja porodica je poreklom srpska, pravoslavna. Moj otac je rođen kao musliman, ali je, pre svega, bio Srbin. Moja majka je takođe iz muslimanske porodice. Ali, ona se ne identifikuje ni sa jednom religijom. Veruje u snagu ljubavi. U mojoj porodici, u poslednjem kolenu, niko nije praktikovao islam. Tako da nema govora o mom nekakvom prelasku.Dobro, možda smo mi bili muslimani 250 godina, ali smo bili pravoslavci pre toga i duboko u sebi uvek bili Srbi, vera to ne može promeniti. Mi smo postali muslimani samo da bi preživeli Turke..  Mehmedalija Nuhić,verski analitičar iz Tuzle: “Otkad znam za sebe, znam da sam Srbin.U granicama vladajuće islamske ideologije mene klasificiraju kao veroodstupnika, što je gore od bogohulništva. Jer, najveći je grijeh odreći se vjere, što ja prema islamu činim, ali time istovremeno dokazujem da se nikada nisam odrekao svoje istinske, pravoslavne vjere, i da se vraćam onome što, zapravo, jesam…

Bosanski muslimani su Srbi kojima je islamski identitet silom nametnut u 16. veku. Mojim venama teče krv moga pradede Alije koji je s bratom tokom 1806. i 1807. proteran iz okoline Užica na područje koje su držali Osmanlije, i kad je krenula najezda na Srbiju on je ostavio jedno dete, mog djeda koga nikada nije vidio, svoju ženu i majku, i 1912. poginuo kao srpski vojnik.Njegova žena, moja prababa, jedina je u celom tom području primala mirovinu Kraljevine SHS zbog svog muža.”, kaže Mehmedalija iz Lukavca kod Tuzle,koji je magistrirao na temi muslimanskog fundamentalizma, a sada je doktorant na Pravnom fakultetu Beogradskog sveučilišta, gdje namerava da odbrani tezu “Integracijski procesi na području Balkana”, kojom dokazuje postojanje mnogo starijeg identiteta na Balkanu od islamskog, koji je bio i jeste i identitet bosanskih muslimana, a zove se južnoslavenski integracijski identitet.O istoj temi Nuhić je imao vrlo zapaženo izlaganje na nedavno održanom međunarodnom skupu u organizaciji beogradskog Instituta za političke studije, koji je rekao da Kusturica nije usamljen “slučaj” i podigao ruku na kojoj nosi dvije brojanice sa pravoslavnim krstom.On je redak islamizovani Srbin koji javno istupa s tezom o svom srpskom poreklu, i to još naučno dokazuje….Profesor Mahmut Bušatlija:“Više nisam Mahmut, sada sam Stanko, a moji preci su se pre 500 godina poturčili. Zbog toga sam odlučio da se krstim i vratim korenima“…..On je prošle godine u februaru promenio veru i ime, a kako kaže, pravoslavlje mu nikada nije bilo strano, već je samo došlo vreme da se vrati korenima.Bušatlija se krstio u cetinjskoj crkvi na Ćipuru, na grobu Ivana Crnojevića. Krštenje je obavio arhijerejski protoprezviter, cetinjski otac Obren Jovanović, sekretar EUO Mitropolije crnogorsko-primorske. Mahmut Bušatlija potiče iz srpske vladarske kuće Crnojevića. Iz te dinastije, koja je vladala Crnom Gorom u 15. veku, Staniša, sin Ivana Crnojevića, je islamiziran i bio je skadarski sandžak-beg i gospodar velikog dela Crne Gore..…             
Salih Selimović, autor mnogih vrednih knjiga, na desetine studija, ali i naučnih radova o poreklu i istoriji Srba muslimanske veroispovijesti, otvoreno govori o svom srpskom poreklu i o islamizaciji na prostoru bivše Jugoslavije….”Što bih to ja bio ono što nisam, a da ne budem ono što jesam?Mojim višegodišnjim istraživanjima relevantnih istorijskih izvora, kao i radom na terenu, došao sam do zaključka da je većina naših muslimana, sada Bošnjaka, srpskog porekla i da su pre islamizacije najčešće bili pravoslavci, mada je bilo i katolika. Islam se prihvatao iz raznih uzroka. Pre svega treba znati da je to bila dominirajuća vera osvajača. Turci Osmanlije su veoma pedantno i tačno vršili popise, pa su njihovi defteri nepobitni dokazi kojem narodu su pripadali i koje vere su bili popisani uživaoci baština i njihove spahije-timarnici. Ogromna većina imena tih ljudi su slovenska, u ovom slučaju srpska. Za ozbiljnu istorijsku nauku to je dosta.Prihvatiti tu veru značilo je obezbediti određene privilegije kao što su ekonomske i uopšte društvene. Malo je bilo onih koji su islam prihvatali iz ubeđenja da je to jedina prava vera…

Mnogo je muslimanskih intelektualaca, begova i trgovaca koji su se osećali Srbima i to nisu krili ni kada su ih zbog toga progonile i turske i austrougarske vlasti. Ovom prilikom ću pomenuti samo neke: Husein-beg Gradaščević, Derviš-beg Ljubović, Omer-beg Sulejmapašić-Despotović, Avdo Karabegović Hasanbegov, Avdo Karabegović Zvornički, Hasan Rebac, Mustafa Golubić, Smail-aga Ćemalović, Mustafa Mulalić, Ismet Pupovac, Džemal i Šukrija Bijedić, braća Pozderci, Skender Kulenović, Meša Selimović, Emir Kusturica, Dževad Galijašević,… Smatram da su srpski, bosanski, crnogorski i hrvatski jezik jedan isti. Pitao bih tako “stručne” političare, a i neke naučnike, da li im prilikom komuniciranja sa Srbima,Crnogorcima i Hrvatima trebaju prevodioci “-kaže  Selimović….Podestimo se i reči prof. dr Besima Spahića:”Imam sreću, iako sam Besim Spahić, da sam Vlah čiji su preci prešli na islam”…….

Bošnjaci (islamizovani Srbi)najsretnijim periodom svoje istorije smatraju okupatorsku Osmansku imperiju. Istu onu imperiju koja je napuštanjem Bosne i Hercegovine ostavila 97% nepismenog stanovništva. Zbog par mostova, džamija i kupatila, Bošnjaci ne mogu prežaliti feudalno uredjenje zemlje.Puteve po Bosni su pravili njeni stanovnici,a ne Turci i korišćeni su za odvoz i transport materijalnih dobara iz Bosne u Tursku.I ne samo robe i novca skupljenog od harača, nego i ljudi za popunu vojske i svega drugoga. Džamije su dizali sami sebi i u svoje ime da bi imali gdje klanjati,a pravili su ih opet Bošnjaci(islamizovani Srbi) i to od bošnjačkih para. Paše, čija imena nose te džamije, nisu ni orale ni kopale, nego skupljale harač od Bošnjaka i ostale raje koja je opet bila bošnjačka iako druge vjere.Turci su Bosnu podjelili na bosanski i hercegovacki i sandžački pašaluk i od tada se nikada više nije sastavila, ali muslimani to ne vide. Samo čujete – sve što je tursko dobro je.Smešno je kada neko zaboravi ko je,svoje poreklo, a glupavo je sebe proglasiti onim što sasvim sigurno nisi. Ja sad da obučem beli mantil i pravim se da sam lekar, ljudi bi se smejali. I na sve to, da mi neko i poveruje i dođe da ga lečim, vratio bi se kući bolesniji nego što je došao…