JOSIP BROZ TITO,velika prevara!

Josip Broz Tito nije bio antifašist, niti je digao ustanak protiv fašizma, nego je kao komunistički prvak iskoristio povoljne istorijske i političke okolnosti da digne komunističku revoluciju poput one Oktobarske u Rusiji i uvede lenjinističko – staljinistički sistem okrutne tiranije, što mu je, uz obilnu pomoć naivnih i prevarenih nažalost i uspelo.Posle 1945. je vladao metodama koje se ničim ne razlikuju od fašističkih,odnosno nacističkih: uveo je teror, otvarao logore,u kojima su pod neljudskim uslovima zatvarani neprijatelji njegove vlasti, sprovodio masovna ubistva; setimo se golog otoka i nasilnih otkupa krajem četrdesetih godina. Bile su to metode dostojne Josipa Staljina i Adolfa Hitlera!….SFRJ je ekonomski napredovala tokom Hladnog rata jer je interes Zapada bio da ta država postoji, i zato ju je finansirao. Kad su nestali SSSR i Varšavski pakt, Jugoslavija je postala nepotrebna i preskupa.Sudbina države Jugoslavije bila u najtešnjoj vezi sa nastankom i nestankom Sovjetskog Saveza, ali mnogi i dalje toga nisu svesni zbog ideoloških interpretacija istorije.“Blagostanje” o kojem mnogi jugonostalgičari danas govore bilo je pozajmljeno na račun budućih generacija.Te generacije sada, uz plaćanje računa za destruktivne ratove devedestih i intervencionističke ekonomske politike država naslednica bivše Jugoslavije, plaćaju i račun kraha neodrživog ekonomskog sistema socijalističke Jugoslavije.U socijalizmu se lepše živelo, ali ne zato što smo mi dobro radili, već zato što smo od SAD dobili pomoć skoro kao Nemačka, koja je uspela da stvori silu, a šta smo mi stvorili? Ništa. Zaduživali smo se na sve strane. I kada nismo imali čime da vraćamo kredite, sve je otišao u propast.Poslednjih deset godina Titove vladavine,primanja strmoglavo opadaju,uprkos pumpanju ogromnih količina stranih sredstava u zemlju.Godišnja inflacija se merila dvocifrenim brojevima, a nekoliko godina pred Titovu smrt ubrzava i dostiže 40% godišnje. Stopa nezaposlenosti se, uprkos odlasku preko 1.1 milion (ili 20% radne snage,od kojih su stizale devize,a to  itekako odgovaralo Titu) Jugoslovena na privremeni rad u inostranstvo, od 1970. do 1980. popela sa nešto ispod 7% na 12%. Takav rast nezaposlenostii stope ekonomske emigracije bi se u ekonomskoj literaturi okarakterisao kao znak duboke recesije.Sama struktura jugoslovenske ekonomije bila je takva, da je stabilnost cele ekonomije zavisila od priliva stranih sredstava za koje nije postojalo pokriće u domaćoj proizvodnji.Dokumenti iz arhiva govore da je pred kraj Titove vlasti bilo u bivšoj Jugoslaviji 800 hiljada nezaposlenih,a prema istraživanju beogradskog Centra za radničko samoupravljanje, trećina zaposlenih u društvenom sektoru, oko 1,8 miliona ljudi, samo je prividno radila!Ovom prilikom nećemo o tome kako je osamdesetih godina u Titovoj Jugoslaviji bio manjak struje, kako su domaćinstva naveče živela u mraku, jer je Jugoslavija svoju proizvodnju struje izvozila u inostranstvo, radi otplate kredita i kamata.Ne treba zaboraviti da smo vozili auta par-nepar i išli u Austriju po kilo kafe.To je, dakle, taj prosperitet bivše Titove Jugoslavije o kojemu danas govore neznalice, ali i pokvarenjaci i idioti.Jugoslavija se suštinski raspala mnogo ranije nego što se misli, već 70-tih, a ono što je usledilo krajem 80-tih godina, samo je epilog.Mihailo Đurić je osuđen zato što je – 18. marta 1971. godine – rekao da se stvara društveno uređenje koje će razoriti Jugoslaviju: „Treba biti načisto s tim da je Jugoslavija već danas gotovo samo geografski pojam, budući da se na njenom tlu ili, tačnije, na njenim razvalinama, i to pod maskom doslednog razvijanja ravnopravnosti između naroda koji u njoj žive, uspostavlja nekoliko samostalnih, nezavisnih, čak međusobno suprotstavljenih nacionalnih država.“Posle “maspoka” u Hrvatskoj i Ustava iz 1974, više nisu mogle da se sakriju nacionalne podele, republički i pokrajinski separatizmi.Na čelu rasturanja komunističkih država bila je Amerika, koja nas je celo vreme održavala u životu i koja se nije zvanično uključivala u rasturanje Jugoslavije, već je isturila svoje satelite. Njena obavještajna agencija CIA, sondirala je i pripremila teren za razbijanje Jugoslavije, ali i moćnog SSSR. Najbolje je bilo početi sa najprometnije zone planete Zemlje – sa Balkana, a zacrnjen krug su Srbi, koji su najbolji narod na svetu za druge, jer gube sebe dajući se drugima, kao nemoralna udavača.Tita su, sve do smrti, Amerikanci smatrati komunistom, ali “našim komunistom”.Dolazak stranaca na Titovu sahranu državna propaganda je iskoristila maksimalno.Naša javnost još nema svest o realnim dimenzijama i značaju Titove sahrane i svrsi postojanja Jugoslavije. I dalje se preteruje pri oceni njenog značaja.Strane delegacije nisu došle da podrže SFRJ jer bi bez nje svet propao, kako je nagoveštavala tadašnja propaganda.U suštini, okupljeni stranci su odali poštu svom partneru Josipu Brozu. Bilo je to ispoljavanje njihovog odnosa prema čoveku koji je završavao mnoge političke poslove i Sovjetima i Britancima i Amerikancima.Tito nije oformio pokret nesvrstanih zato što je bio toliki vizionar, već zato što je tako sprečio širenje varšavskog bloka.Iz istorijskih arhiva se vidi da je Zapad, prije svega SAD, upumpale u Titovu Jugoslaviju, ni manje ni više nego tačno 102 milijarde US dolara, koje je Zapad na ovaj ili onaj način poklonio nekadašnjoj tamnici naroda kao bespovratnu pomoć.Tito je bio predratni, ratni i poratni zločinac, al i teški kurvin sin!Srbiju je podelio na užu teritoriju i dve pokrajine. Ništa gore nije mogao da uradi jednoj državi i jednom narodu.Na Kosovu i Metohiji je doselio iz Albanije više od 300.000 mladih Albanaca,dok je zabranio povratak preko 200 000 Srba.Hrvatskoj državi Tito prisajedinjuje srpsku pokrajinu Baranju, zatim Istru, Dalmaciju i gotovo celu jadransku obalu sa ostrvima.Broz je sistematski  smanjivao broj Srba u Jugoslaviji,formiranjem novih nacija a sve sa ciljem veštačkog umanjivanja broja Srba. Ovo je novim komunističkim vlastima bilo neophodno kako bi dominaciju Srba, njenu zastupljenost kod glasanja, u državnim i drugim strukturama što više umanjili. Na bazi te politike već posle završetka Drugog svetskog rata 1945 proglašavaju se dve nove nacije – Crnogorska i Makedonska.Makedonci su hiljadu godina bili Južni Srbi, samo se geografski prostor na kome su živeli nazivao vardarski deo Makedonije …,a 1965 stvorena je i treća novokomponovana nacija „MUSLIMANI“.Ostalo nam je teško političko nasleđe jednog autoritarnog režima, čije se posledice i danas i te kako osećaju.…SAD organizovale Titovu sahranu:….https://www.mail-archive.com/sim@antic.org/msg35852.htmlPartizanski pokret Komunističke partije Jugoslavije pod rukovodstvom njenog generalnog sekretara Josipa Broza Tita se načelno borio za izbacivanje stranih okupatorskih formacija iz Jugoslavije, ali ova slovom proklamovana borba nije bila glavni ratni cilj ovog pokreta već samo usputno sredstvo za realizaciju osnovnog političkog cilja KPJ, a to je bilo preuzimanje političke vlasti nad čitavom Jugoslavijom putem oružano-revolucionarne borbe kako bi se kasnije u posleratnom periodu ostvario i krajnji programski cilj KPJ o političko-ekonomsko-ideološkom preuređenju Jugoslavije na pre svega anti-srpskim i anti-srbijanskim osnovama……Napad Nemačke i njenih satelita na Kraljevinu Jugoslaviju 6. aprila 1941. godine komunisti su dočekali kao saveznici Hitlerovog Trećeg Rajha. Kao deo Staljinove Komunističke internacionale (Kominterne), i Komunistička partija Jugoslavije (KPJ) je bila obuhvaćena sporazumom između Nemačke i Sovjetskog Saveza, koji su avgusta 1939. godine potpisali njihovi ministri inostranih poslova, Ribentrop i Molotov.Pokret koji je predvodio Draža Mihailović i koji je sve do kraja 1943. bio priznat i pomagan od saveznika kao antifašistički pokret otpora, je prvi nastao i započeo borbu protiv okupatora. Nastao je kao autentičan pokret zasnovan na patriotizmu, antifašizmu i raspoloženju većine naroda za borbu protiv daleko nadmoćnijeg neprijatelja. On je narodni, nije partijski, jugoslovenski je, monarhistički, u kasnijoj fazi otvoreno antikomunistički.Negde je nastao iz tradicije borbe protiv okupatora, a negde iz potrebe za golim održanjem života, kao u NDH. On nije bio jedinstven, već je obuhvatao mnoštvo grupa, jedinica, pojedinaca koji su delovali i samostalno prilagođavajući se situaciji na terenu.Zapad je podržavao Titovu diktaturu – kako bi Jugoslavija ostala brana sovjetskom prodoru ka Sredozemlju.Britanci su u početku priznavali samo Jugoslovensku vojsku u otadžbini, da bi od kraja 1943. godine pomagali isključivo Narodno-oslobodilačku vojsku Jugoslavije. Titovi partizani se u toku čitavog rata nisu uopšte ni borili protiv stranog okupatora, a najmanje protiv hrvatsko-bošnjačkih ustaša i domobrana, već samo i isključivo protiv rojalističkog Ravnogorskog pokreta đenerala Draže Mihailovića.Sve ofanzivne akcije partizana bile usmerene isključivo na četnike Draže Mihailovića dok se prema Nemcima, Italijanima i oružanim formacijama Nezavisne Države Hrvatske vodila isključivo defanzivno-odbrambena borba ukoliko su od njih bili napadnuti.Neka mi neko navede gde su i kada partizani napadali Nemce (do dolaska Crvene armije septembra 1944 )?Voleo bih da vidim spisak gradova koje su od Nemaca oslobodili partizani, pre dolaska Crvene armije? Četnici su oslobodili 20 – tak .Titovi partizani sa tim istim Nemcima već sarađivali u Srbiji u kasno leto i jesen 1941. g. U martu mesecu 1943. g. kada su i Berlin i Titov Vrhovni štab bili ubeđeni da u predstojećim mesecima sledi savezničko (angloameričko) iskrcavanje na Jadranskoj obali u cilju otvaranja Drugog fronta Tito je lokalnim Nemcima u Jugoslaviji (dakle, ne i Berlinu) ponudio otvoreni sporazum o strateškoj saradnji protiv zajedničkih neprijatelja, tj. Angloamerikanaca i Dražinih četnika kao njihovih saveznika. Tada su Titovi partizani i sročili krilaticu koju su javno pevali: „Partizani spremte mitraljeze da pucamo na kralja i Engleze“. Herman Nojbaher, specijalni izaslanik Trećeg Rajha za Balkan u svojim je memoarima pod nazivom “Specijalni zadatak Balkan” kaže:…“Partizani su tačno znali šta im je cilj: da pod plaštom i zastavom narodnooslobodilačke borbe protiv okupatora utabaju put koji će im doneti vlast. Za komuniste, sadašnji i budući neprijatelj broj jedan bili su nacionalisti“.Sukob Narodno-oslobodilačkog i Ravnogorskog, odnosno Partizanskih odreda Jugoslavije i Jugoslovenske vojske u otadžbini, rezultirao je, sve u svemu, civilizacijskom katastrofom srpskog naroda.…Naredba Tita da se partizani ne sukobljavaju sa NEMCIMA: http://s9.postimg.org/i7p9banu7/nesukobsnem.jpg …Sremski front je bio prva i jedina frontalna borba u našoj zemlji tokom celog Drugog svetskog rata,gde su nasilno mobilisani golobradi mladići,SRBI….“Završio sam tek sedmi razred gimnazije i nisam imao 18 godina, kao ni većina ‘ratnika’! U Prvoj gimnaziji u Beogradu podelili su nam puške i peške sproveli na Sremski front u rovove na ivici Matore šume na položaj prema Erdeviku. Bez sekunda obuke postali smo proleteri – borci Prve proleterske brigade. I, naravno, izginuli. U Kragujevac sam se vratio kao ratni vojni invalid sa tek navršenih osamnaest godina. U okviru čitave predstave stiglo je i odlikovanje ‘Zasluge za narod’,-Ljubinko Počeković, ratni vojni invalid.Više od 12.000 mladića nepotrebno je ostavilo mladost u sremskom blatu! Na Sremskom frontu su oboreni svi rekordi kada je reč o gubicima velikih vojnih formacija u istoriji savremenog ratovanja u Evropi. Najgora je činjenica da bi Nemci, nakon prodiranja Crvene armije na Balkan i iskrcavanja saveznika u Normandiji, morali da se povuku. .. Posle Drugog svetskog rata,mi smo  iz istorije učili da su gradove i mesta poput Loznice, Gornjeg Milanovca, Čačka, Lazarevca, Kruševca i mnogih drugih od Nemaca oslobodili partizani, međutim,to nije tačno,sva ta mesta od fašista oslobodili su četnici Dragoljuba Draže Mihailovića!Tito “oslobodioc” je tek uz pomoć Rusa uspeo da zavlada Srbijom i Beogradom. Pre toga pokušao je sam, bezuspešno, tri puta da uđe u Srbiju: u jesen 1943, u martu/aprilu 1944. i u julu/avgustu 1944…Ovo nismo učili iz istorije.U septembru 1943. godine četničke jedinice su krenule u ofanzivu prema Sarajevu. Akcija je imala dosta uspjeha pa su sa zapadne strane Drine oslobođeni Zvornik (17. septembar 1943), Rudo (18. septembar 1943), Višegrad (5. oktobar 1943), Rogatica (14. oktobar 1943), Renovica (14. oktobar 1943).Četnici su porazili njemačko-hrvatsko-muslimanski front na liniji Jabuka – Mesići – Rogatica i u oktobru 1943. godine prišli Sarajevu u kojem tada nije bilo komunista. U njemačkim dokumentima koji govore o četničkoj ofanzivi spominje se i odbrambena linija Pale, Mokro, Sokolac:.http://www.palelive.com/reportaze/cetnici-na-pragu-sarajeva-1943-godine …Bez Crvene armije/ 467 hiljada vojnika/ je bilo nezamislivo da komunisti zauzmu/okupiraju Srbiju….Ratni cilj komunista nije bio oslobađanje zemlje, već osvajanje vlasti,oni su neprijatelja videli u čuvarima te vlasti – kralju, vladi i legalnoj vojsci – a ne u okupatorskim trupama.INTERESANTNO JE DA SE TITO I NJEGOV POKRET CELO VREME RATA NALAZIO NA TERITORIJI NDH,U KOJOJ SE NALAZILA I BOSNA.Šta vam to govori? U Vojno istorijskom institutu nekadašnje JNA, nalazi se Sporazum o saradnji komunista i ustaša.Prenosimo vam neke delove SPORAZUMA: Član 2 – Vođstvo jugoslovenske komunističke stranke svijesne svoje uloge, priznaje da do komuniziranja Balkanskog poluostrva ne može doći dok se ne slomi kičma srpstvu i pravoslavlju, jer je poznato da su to dva faktora koja su omela prodiranju Osmanlija na Zapad i komunizma i Austrije na Istok. Sporazumni su da uništavanjem svega što je srpsko i pravoslavno utire se teren za komuniziranje Jugoslavije i Balkanskog poluostrava….A s tim narodom Broz nije imao ništa zajedničkog.Komunisti su direktivu dobili od Komunističke Internacionale, a Ustaški pokret od Vatikana…Član 3 – Vođstvo hrvatskog ustaškog pokreta obavezuje se da će sve štrajkaške demonstracije, manifestacije i sve razne izgrede koje izvode komunističke formacije potpomagati i u njima učestvovati.Vođstvo i jedne i druge strane obavezuje se da će izbegavati, sve svađe i zadevice između jednih i drugih…..U ugovoru potpisanog 17. aprila 1941, sedam dana posle osnivanja Pavelićeve NDH,kojeg su u ime ustaša potpisali Mile Budak i Mladen Lorković, a u ime Komunističke partije Hrvatske Andrija Hebrang i Vladimir Bakarić stoji ovo:“Komunisti neće preduzimati nikakve akcije protiv NDH“...Do pada Italije, 1943. godine, antifašističkog pokreta skoro da nije bilo u Hrvatskoj. Tada su mnogi iz ustaških i domobranskih uniformi uskočili u partizanske. Iz Britanske tajne arhive koji su po njihovim zakonima čuvani punih 50 godina u najstrožijoj tajnosti,vidi se da je Titovim partizanima uručeno oko 200 hiljada hrvatskih ustaša, koji su kao hrvatski fašisti služili režimu Ante Pavelića. Navodno, ovi zločinci su pobijeni od strane partizana. Međutim, prava istina je da je ogromna većina njih, nakon što su predati komunistima u drugoj sedmici maja 1945. godine, odmah regrutovano od strane pratizana i odmah poslati da se bore protiv Mihailovićevih snaga u Bosni i Srbiji.Ovo je odmah izmenilo odnos snaga u Jugoslaviji,jer su do tada Titove slabije jedinice došle u situaciju da mogu da pobede Rojaliste,piše u tajnim dokumntima.{ Original dokumenata iz Britanske tajne arhive: http://slavicnet.com/sokolac/slike/english_communists_end_of_ww2.pdf   }Elitnim ustaškim legionarima, poput Marka Mesića, odlikovanog za hrabrost u Staljingradskoj bici, Broz je dao šansu da komanduju, da se „iskupljuju i dokazuju“ u partizanskim jedinicama, koje je gurnuo na Srbe u Čačku. Ti „partizani“ su počinili najviše masovnih zločina u Srbiji na kraju i posle rata.Oslobođenjem od Nemaca, počela je okupacija, a ne sloboda.Za kratko vreme oni su u Srbiji pohapsili više od 45 000 (hiljada) imućnih Srba i intelektualaca.Većinu njih,su strijeljali bez suda a njihovu imovinu opljačkali i konfiskovali komunisti i partizani, te se sa svojim porodicama uselili u njihove stanove,kuće i imanja.Činili su to pod izgovorom,da su njihove žrtve bili saradnici okupatora.Mučki pobijeni Srbi i njihova rodbina ostali su bez svoje imovine,koja velikoj većini njih ni do dan danas nije vraćena.Od 1946. do 1952. godine Josip Broz i njegovi komunistički sledbenici,lišili su slobode više od 50 000 srpskih seljaka,koji nisu imali onoliko žita i životnih namirnica da predaju državi,koliko im je ona razrezala.Mnogi srpski domaćini,završili su na robiji,rudnicima,kamenolomima i Golom Otoku.Da stotine hiljada uglednih Srba nisu pobijeni ili politički prognani u tamnice, Srbija bi danas sigurno izgledala sasvim drugačije, bila bi naprednija i modernija zemlja.Tito je Srbiju podelio na užu teritoriju i dve pokrajine. Ništa gore nije mogao da uradi jednoj državi i jednom narodu.Broz i njegovi ludaci,doneli su 1946. godine zakon,na osnovu koga je Srbima i Crnogorcima proteranim sa Kosova i Metohije od 1941. – 1945. zabranjen povratak u svoje domove .Njihove kuće i imanja zaposeli su albanski fašisti,kolonizirani na Kosovu tokom rata.Taj akt predstavlja sastavni dio genocida,koga su šiptari sprovodili tokom 2. svetskog rata nad Srbima.Josip Broz, osvedočeni srbomrzac,tokom svoje tiranske vladavine,naredio je rušenje više od 180 pravoslavnih crkava.Komunisti su se posebno dokazivali u mučenju i ubijanju srbskih sveštenika, a svoju mržnju su utisnuli i u pesme koje su u tom vremenu pevali. Crnim slovima su ostali zapisani stihovi: „Nosim kapu sa tri roga i borim se protiv Boga“, „Mi smo protiv Boga i vladara, protiv Crkve i oltara“, „Ustaj seljo, ustaj rode, da te branim od gospode, od popova mantijaša i ostalih zelenaša“ itd.U tom ludilu ubijeno je preko tri stotine srbskih sveštenika.Titova država je bila rehabilitacioni sanatorij za hrvatska zlodela i nacističku ideologiju Hrvata.Posle rata, stravična istina o zlodelima Jasenovca je prećutana.Titoizam je sakrio odgovornost za genocid nad srpskim narodom pod lažnom simetrijom ustaša i četnika.Neposredno po završetku rata buldožerima i tenkovima je sravnjen logor u Jasenovcu.O koncenreacionom logoru Jasenovac prvi put se počelo ozbiljnije pričati tek početkom 1960- ih godina i to usled pritiska javnosti, odnosno želje porodica nastradalih da se sazna sve o tom užasnom stratištu.Prema nalazima Međunarodne komisije, u sistemu jasenovačkih koncentracionih logora pobijeno je više od 700.000 Srba, 80.000 Roma i 33.000 Jevreja.Ustaška Hrvatska je bila jedina država koja je u tom sistemu logora imala i poseban logor za decu u kome su klana, ubijana, glave su im razbijane o zid, bacana su živa u jame i peći, davljena u Savi.TITU to nije nimalo smetalo.Pavelićeve ustaše su bili najmonstruoznija i najužasnija koljačka falanga u istoriji sveta!Sva ta zverstva koja su činjena u NDH ljudski um nije zabeležio.Čak su i nacistički generali bili zapanjeni užasima Jasenovca.Zločincu Anti Paveliću jugoslovenski sudovi nikada nisu sudili čak ni u odsustvu.Broz je ubijao pre, za vreme i posle rata sve one koji su mu stajali u revoluciji i na putu ka apsolutnoj vlasti. Hapsio je, streljao ili slao na „Goli otok“ sve koji su bili ili mogli postati tačke otpora. Među likvidiranima je bilo i mnoštvo njegovih prijatelja i saradnika. Znao je da žrtvuje i svoje najbliže ratne saradnike ali i čitave jedinice kako bi sebi sačuvao život. Prvi put to je uradio žrtvujući Radnički bataljon na Kadinjači kod Užica 1941. godine.Ti­to je u bici na Su­tje­sci prak­tič­no žr­tvo­vao po­la svo­je voj­ske u bor­bi sa Nem­ci­ma,samo da bi do­če­kao en­gle­sku voj­nu mi­si­ju….TITO je bio simbol svih komunističkih zločina, od kojih je najviše stradao srpski narod.Žalosno je što i posle toliko godina, Tita čak i ne označavaju kao diktatora i masovnog ubicu!...… JOSIP BROZ NARUČIO KRVAVI USKRS 1944. GODINE!…Intenzitet bombardovanja prevazišao je čak i napade nemačkog Luftvafea iz 1941.Prilikom savezničkih bombardovanja Beograda nije pogođen nijedan nemački cilj od strateškog značaja. Kolone sa kovčezima protezale su se kilometrima beogradskim grobljima, kao nekoliko dana ranije u Nišu koji je, takođe, razoren „prijateljskim bombama“.NA BOMBAMA JE PISALO: SREĆAN USKRS! Zabeleženo je da su prilikom bombardovanja Prijepolja partizani igrali kolo i vikali: „Neka vide četnici na čijoj su strani saveznici“.U britanskoj vladi je nesumnjivo postojala podrška Titovom pokretu. Bogoljub Jeftić, poslanik jugoslovenske vlade u Forin ofisu, uručio je demarš zbog direktnog stavljanja saveznika na jednu stranu u građanskom ratu. Britanski obaveštajac Majkl Liz bio je član vojne misije u Jablaničkom okrugu 1944. i gorko je zaključio da se Staljin sigurno grohotom smejao dok su saveznički bombarderi ubijali Srbe za račun njegovog pulena Tita,koji nije dopustio da se bombarduje Zagreb/NDH.Ispred partijskog, za TITA je bio još i hrvatski nacionalni interes i on je uvek na njega mislio.Posle sistematske vazdušne invazije zapadnih “saveznika”, koja je trajala od proleća do jeseni 1944. godine, ubrzo je usledila i klasična kopnena invazija na Srbiju. Pod firmom isterivanja Nemaca, Staljin i Tito su na Srbiju uputili nekoliko stotina hiljada većinom sovjetskih vojnika.Titov ulazak u Beograd su omogućili angloamerička bombardovanja i Staljinovi tenkovi...

…