KAKO JE OBNOVLJENA NDH!

Zloglasna Nezavisna Država Hrvatska je temelj današnje Hrvatske! Dolaskom HDZa na vlast u Hrvatskoj tokom 1991. godine, otpočeo povratak NDH.Reetablirani su endehazijski simboli, poput kune, zastave i državnog grba.Vrhunac tisućuljetnje hrvatske kulture, bilo je i spaljivanje 2.ooo.ooo knjiga štanpanih ćirilicom.Posle toga su palili ljude,jer je trebalo:„trećinu Srba pobiti, trećinu raseliti, a trećinu pokrstiti“… Pre petnaest godina,cela Evropa i SAD smejali su se Srbima iz Hrvatske, koji su pričali o oživljavanju ustaštva i redizajnirane NDH, a kninske Srbe i njihove barikade krstili :”Balvan revolucijom”, ignorišući poklik Franje Tuđmana koji kaže “da je NDH važan čimbenik tisućljetne hrvatske državnosti”(tada se nisu čule salve zvižduka u hrvatskoj javnosti)! Uz slične državničke poruke javno je oživljavana ustaška ideologija, kroz pesme, javni govor, kućnu radinost a i praksu klanja i ubijanja Srba….

Danas, dvadesest godina posle srpskog vapaja iz Knina, svet ćutke gleda ogoljenu i besprizornu rehabilitaciju fašističke relikvije NDH, koja je bila vernija fašističkoj ideologiji, klanju i sveopštem zločinu od tvoraca te ideologije Hitlera i Musolinija.To je zemlja u kojoj je nacistička ideologija trenutno najzastupljenija u Evropi. Zlo oličeno u fašizmu i njegovoj specijalnoj verziji ustaštvu, za koje su samo naivni mislili da je stvar prošlosti, obnovilo je svoju snagu i svoju državu 1991. godine u Hrvatskoj.U današnjoj Hrvatskoj ustaštvo i fašizam su uzdignuti na razinu pozitivnih vrednosti.Krivični zakon Hrvatske ne zabranjuje konkretno nošenje nacističkih ili fašističkih obeležja.Negovanje ustaškog nasleđa u Hrvatskoj danas možemo videti na stadionima, pojedinim koncertima hrvatskih muzičkih zvezda, a o tome svedoče i zidovi hrvatskih gradova sa kojih se u hiljadama kočoperi stilizovano slovo U.“Za dom, spremni!”, raširio se u NDH tokom Drugog svetskog rata, kada su ustaše,pripadnici nacističke vojne formacije, pozdravljali jedni druge uz “naci” pozdrav, odnosno podignutu desnu ruku. Ova tradicija oživela je tokom ratova na području bivše Jugoslavije, ranih 90-ih. PROTERIVANjEM i ubijanjem Srba u operaciji “Oluja” pre 20 godina dovršen je istorijski zadatak Nezavisne Države Hrvatske-najmonstruoznijoj marionetskoj državi u istoriji ljudske civilizacije!…

Zloglasna „Oluja“ ustvari nije počela balvan-revolucijom, već je počela 1941. godine!Počela je rečenicom: Trećinu Srba pobiti, trećinu pokrstiti, a trećinu proterati! Počela je u Jasenovcu, Jadovnom, Staroj Gradišci, logorima u Capragu, Jastrebarskom, Koprivnici, na Pagu…Pripreme za ovu, poslednju „Oluju“ ponovo su krenule u drugoj polovini šezdesetih i prvoj godini sedamdesetih godina prošlog veka. U takozvanom „hrvatskom proleću“. Krenule su, između ostalog, i Deklaracijom o položaju hrvatskog književnog jezika, osnivanjem ogranaka Matice hrvatske širom Hrvatske, automobilskim kolonama kroz mesta sa mešanim hrvatskim i srpskim i čistim srspkim življem, mahanjem zastava Nezavisne Države Hrvatske i pevanjem pesama „U boj, u boj“, „Još Hrvatska ni propala“… kao i uzvikivanjem i juče i danas aktuelnog ustaškog slogana „Za dom, spremni“(„Zig Hajl”)!…“Oluja” je živi dokaz da, ako Hitler i nije pobedio, njegovi sledbenici svakako jesu…”Hrvati su bića koja su se u svojoj istoriji uvek najprijatnije osećala u moćnoj tuđoj guzici. Austrijskoj, italijanskoj, mađarskoj, nemačkoj, američkoj a posebno u EU guzičetini. Bar tako govore,”kaže Vedrana Rudan.Samo je još zaboravila vatikansku guzičetinu……

Aktuelna Hrvatska ne priznaje Jasenovac i druga stratišta fašističke Nezavisne Države Hrvatske. Naprotiv, aktuelna vlada u Zagrebu veruje da su ustaše bile mučenici, stradalnici za pravdu i slobodu.Polaganjem venaca na grob streljanim ustašama na Bleiburgu, rukovodstvo Hrvatske bespovratno i javno izabralo stranu – ustašku.U jeku političke krize u Hrvatskoj, Kolinda Grabar-Kitarović se zabavlja izvodeći hitove proustaškog ‘narodnog pevača’ Marka Perkovića Tompsona,koji je kasnije sedeo u počasnoj loži na inaguraciji predsednice Grabar-Kitarović.Trideset hiljada grla na fudbalskoj utakmici u „Maksimiru” viče “ubij Srbina”! Niko na to ne reaguje.Fašizam u ovoj zemlji nikad nije poražen.Zabranili su ćirilicu, baš kao i Pavelić.Na sportskim događajima, koncertima i dernecima otvoreno se kliče Anti Paveliću ili Petru Brzici, studentu prava iz Zagreba, koji je na jednom “srbokolju” u Jasenovcu za nekoliko sati lično, svojom rukom, zaklao 1.360 Srba. Mogao je još, ali nije bilo potrebe, jer se njegov glavni konkurent zamorio i odustao na negde oko 1.100 prerezanih srpskih vratova.Istraživanje zagrebačkog Jutarnjeg lista pokazalo je da više od 40 posto Hrvata opravdava ustaški genocid nad Srbima, Jevrejima i Romima u Drugom svetskom ratu. Za njih je klanje na stotine hiljada Srba u Jasenovcu,dečiji logori,klanje 2.300 Srba 7. februara 1942. u tri sela kod Banjaluke ili pokolj 12.000 Srba na Garavicama kod Bihaća 1941. godine sasvim kul.

Srbi su u Hrvatskoj danas, kao i za vreme zloglasnog ustaškog režima iz Drugog svetskog rata, građani drugog reda čiji se identitet zatire na svakom koraku! U današnjem Zagrebu gotovo svi Srbi srednjoškolci, a ima ih šaka jada u odnosu na prošlost, razdvojeni su od Hrvata; nalaze se u Srpskoj pravoslavnoj opštoj gimnaziji „Kantakuzina Katarina Branković“. U drugim zagrebačkim srednjim školama Srba nema ni za prste jedne ruke. Ili su asimilovani ili se ne izjašnjavaju kao Srbi, znajući da im to u svakom smislu može da oteža život.Razbijanje ćiriličnih tabli i grafiti mržnje, jasno poručuju Srbima da beže iz Hrvatske i nikada se više ne vraćaju.Danas u obnovljenoj NDH, već pune 22 godine, isplaćuju se penzije, pripadnicima svih vojnih formacija NDH.Današnja obnovnoljena NDH je ostala bez gotovo 700.000 svog stanovništva i niko se zbog toga nije potresao u ovoj nakaradnoj tvorevini. Zapravo, Hrvatska se danas, u Evropskoj uniji, može ukratko opisati onim aforizmom:”Sve je isto, samo njega nema”,…balkanskog Hitlera,Ante Pavelića….Hrvatski novinar Domagoj Margetić kaže:„Zločini su nam državni praznici, a zločinci nacionalni junaci, proterali ste bijednici stotine tisuća građana ove zemlje i to nazivate pobjedom? Gadiš mi se Hrvatsko, fuj!”…Koreni mržnje između Hrvatske i Srbije/Srba i Hrvata/ sežu vekovima unazad, kad su Srbi doživeli zenit državnog uspona i političke slobode, izgradili identitet naroda koji stvara sopstveni kulturni i duhovni izraz, a naspram Hrvata koji stolećima žive kao podanici Ugarske.Pravoslavni Srbi su u apsolutnoj većini nastanjivali većinu zemalja, prisvojenih i uključenih u današnju Republiku Hrvatsku, tj. sve krajeve u kojima postoji štokavski izgovor (kojim – i samo njim – govore svi Srbi), izuzev stvarnog područja Hrvatske od tri hrvatske županije (Zagrebačke, Križevačke i Varaždinske), u kom postoji i u kome se govori kajkavski izgovor – jedini hrvatski jezik, a koji Hrvati (jedino još taj jezik u Evropi!?!), tendencionalno, još nisu kodifikovali u – hrvataski književni jezik!Da nije Hrvatska preuzela Vukov srpski jezik, nikad ne bi uspela da izađe iz 3 kajkavske županije na širinu srpskih štokavskog područja u Dalmaciji, Slavoniji i BiH. Sa osvajanjem jezičkog prostora osvojila je i srpsku katolički narod.Ljudevit Gaj, Nemac poreklom, otvoreno kaže da su Hrvati prisvojili srpski jezik za svoj.I Josip Juraj Štrosmajer to priznaje.

Hrvata kao starog plemena danas gotovo da nema, nalazimo ih tek u ostacima u Hrvatskom Zagorju, Moslavini i onom delu Međimurja, prema Sloveniji. Ostali su konvertiti, uglavnom bivši Srbi koje je katolička crkva uspela da otrgne najpre od pravoslavlja a potom od srpstva.Podsetimo se reči doktora Juraja Krnjevića iz 1955. godine: “Pre jedno 120 godina Hrvatska je bila vrlo malena. Zagorje i okolina, to je bila Hrvatska… Onaj kraj gde se govori “kaj” to je bila Hrvatska.”…Vodeći hrvatski istoričar, dr Tvrtko Jakovina priznao da su Srbi 1918. spasili Hrvate i da Hrvatska nije ušla u prvu Jugoslaviju da danas ne bi postojala.Jakovina kaže da je 1915. Srbima bilo ponuđeno da uzmu Slavoniju, BiH, Liku i deo Dalmacije i stvore srpsku državu. Istra i drugi deo Dalmacije bio je obećan Italiji. Ono malo Hrvatske, tzv. regija Hrvatska (Zagorje i oko Zagreba) trebala je ostati u sklopu Mađarske.Da je Srbija tada pristala, danas bi tzv. Hrvati iz Zagreba i Zagorja bili Mađarska provincija i relikt prošlosti, a ostatak katoličkog stanovništva iz Dalmacije, Slavonije, Like i BiH bi bio ono što u stvari i jesu – Srbi katolici rekao je Jakovina….

Poznat kao ‘Aušvic Balkana’, Jasenovac je bio najveći koncentracioni logor na području NDH,gde je ubijeno nekoliko stotina hiljada Srba u “orgiji neopisivog divljaštva”. Svoje žrtve su životinjski mučili – teško i dugo, bez hrane i vode, vadeći im oči i odsecajući delove tela, pa ih usmrćivali prebijanjem, klanjem, udaranjem maljem u lobanju, bacanjem živih u grotlo peći, kuvanjem sapuna od žrtava, zatrpavanjem živih u nasipe i grobove, vađenjem nerođene dece iz utrobe majki i na druge svirepe načine.Pavelićeve ustaše su bili najmonstruoznija i najužasnija koljačka falanga u istoriji sveta!Sva ta zverstva koja su činjena u NDH ljudski um nije zabeležio.U januaru 1943. komandant logora Jasenovac, Ivica Matković, naredio je logorašu dr Nedeljku Zecu da pregleda Žilu Frkovića, jednog od najkrvoločnijih koljača Jasenovca.”Kad sam ušao u sobu”, priča dr Zec, “Žile je sjedio razdrljen, razbarušene kose, sa zakrvavljenim očima i pijanim izrazom lica.”Na stolu je bila napola ispijena boca rakije i nekoliko čašica u neredu. ‘A, došao si, doktore. Sjedi tu na stolicu, i ako hoćeš posluži se rakijom’, rekao je….’Ti se sjećaš kad je u kolovozu Jure Maričić poslao oko 4.000 ljudi u Gradinu na klanje. Tada smo se Pero Brzica, Zrinušić, Šipka i ja opkladili tko će te noći zaklati najviše logoraša. Već poslije jednog sata bio sam daleko ispred po broju zaklanih. Nikad u životu nisam osjetio takvo blaženstvo, i već poslije nekoliko sati zaklao sam 1.100 ljudi, dok su ostali jedva stigli da zakolju po 300-400…U tom krvavom takmičenju,pobedio je Pero Brzić,koji je zaklao 1.350 ljudi……

Nemački oficir Glez Von Horstenau je 14. juna 1941. godine zapisao: “Na životinjski način oni su ubijali čak i nerođenu decu… mnoge žene i deca ležali su na kamenju… goli skeleti… komandant logora Jasenovac je divlja životinja…”… Komandant logora je divlja životinja…”….Po amerićkim izveštajima,pokolje u NDH organizovalo je preko 130 katoličkih sveštenika, a njih 27 lično su se „dokazali“ u klanju!Od kako je Sveti Sava skinuo papinu krunu sa glave svog brata i venčao ga na pravoslavno kraljevstvo, strateška nit koja je u zavisnosti od okolnosti samo menjala svoju formu, bila je (i ostala) – borba protiv srpskog pravoslavnog naroda do istrebljenja.Ne treba zaboraviti ni ustaške zločine u banjalučkim mjesnim zajednicama Drakulić, Šargovac, Motike i u rudniku Rakovac,ustaše su, pod komandom Ante Pavelića, uz pomoć banjalučkih ustaša, pobile najmanje 2.300 nevinih Srba bez ijednog ispaljenog metka,… sjekirama, noževima krampovima i „srbomlatom“. Među žrtvama je bilo i 551 dete!!!! Jedan od najmostruoznijih događaja, čak i kada su u pitanju ustaše, desio se u školi u Šargovcu. Ustaše predvođene fra Filipovićem ušle su u učionicu,a Filipović je od učiteljice tražio da mu izvede srpsko dete. Pošto su mu izveli devojčicu Radojku Glamočanin, Filipivić je dete zaklao pred razredom, tražeći od ustaša da slede njegov primer.Tog dana u školskom dvorištu zaklano je 53 dece, pred očima njihovih vršnjaka. Učiteljica Dobrila Martinović je od užasa izgubila razum.Izveštaj nemačkog oficira Glez Von Horstenaua 14. juna 1941. godine: “Na životinjski način oni su ubijali čak i nerođenu decu,pa ih onda vešali na zidove s natpisom – Srpsko meso – jedan dinar kilogram…Otimali su decu od srpskih majki, hvatali ih za noge i razbijali njihove glave o drveće i kamenje i posle ih bacili u jame…U svojim memoarima, za hrvatski pokolj Srba,Hitlerov specijalni opunomoćenik za Balkan, dr Herman Nojbaher kaže:„Pokolj Srba od strane Hrvata spada u najsvirepije akcije masovnog ubistva cele svetske istorije. Doživeo sam da mi se ustaške vodje hvale kako su zaklali milion Srba, uključujući tu i odojčad, decu, žene i starce.”…

Italijani su se takodje zgražavali nad hrvatskim zločinima u Drugom svetskom ratu, ostavljajući o tome nemali broj dokumenata. Među najpotresnija italijanska dokumenta o hrvatskom genocidu nad Srbima spada pismo generala Aleksandra Luzana Musoliniju. Evo tog pisma: Obilazeći sreska mesta Stolac, Čapljinu i Ljubinje (između 60 i 130 km severno od Dubrovnika) – saznam od naših obaveštajnih oficira da su Pavelićeve ustaše, prethodnog dana, počinile neki zločin u jednom selu (Prebilovci).Nedostaju mi reči da opišem ono što sam tamo zatekao. U velikoj školskoj učionici, zatekao sam zaklanu učiteljicu i 120 njenih učenika! Nijedno dete nije bilo starije od 12 godina! Zločin je neumesna i nevina reč – to je prevazilazilo svako ludilo! Mnogima su odsekli glave i poredjali ih po djačkim klupama. Iz rasporenih utroba ustaše su izvukle creva i, kao novogodišnje vrpce, rastegli ih ispod plafona i ekserima ukucali u zidove! Roj muva i nesnošljiv smrad nisu dozvoljavali da se tu duže zadržimo. Primetio sam načeti džak soli u ćošku i zgranuto ustanovio da su ih klali polako, soleći im vratove! I taman kad smo odlazili, u zadnjoj klupi se začulo dečje krkljanje. Pošaljem dvojicu vojnika da vide šta je. Izneli su jednog djaka, još je bio u životu, disao je sa napola presečenim grkljanom! Svojim kolima odvezem to jadno dete u našu vojnu bolnicu, povratimo ga svesti i od njega saznamo punu istinu o tragediji.Zločinci su najpre, na smenu, silovali učiteljicu Srpkinju (ime joj je Stana Arnautović) i onda je, pred decom ubili. Silovali su i devojčice od osam godina. Za sve to vreme, pevao je silom dovedeni orkestar cigana i udarao u tambure!Od hiljadu i nešto duša, u selu više nema nikoga! Istoga dana (to smo otkrili kasnije) kad je izvršen zločin u školi, ustaše su pohvatale još 700 stanovnika sela Prebilovci i sve ih bacili u jamu ili na životinjski način na putu do jame pobili.Posle ovakvih događaja Italijanska vojska staje u zaštitu Srpskog življa i proteruje ustaše iz Istre i Dalmacije!…Hrvatski antiljudski i anticivilizacijiski fašizam/ustašluk,koji je imao 82 koncentraciona logora, koji je imao 400 stratišta i koji je imao logore za decu/ spada u najgore fašizme u istoriji čovećanstva! Kad je čuo za Jasenovac i dečije logore,predsednik SAD, Teodor F. Ruzvelt je 1944. g., izjavio je da su Hrvati divlje životinje i da nemaju pravo da nakon rata žive u bilo kakvoj svojoj nacionalnoj državi, već u rezervatima i to pod prismotrom međunarodne zajednice…Kad Bog hoće nekog da kazni, on mu najpre uzme pamet….

Najsvirepije zločine koje je ikada čovečanstvo zabeležilo,počinili su HRVATI(bivši Srbi) nad srpskim narodom! U svesti tih bivših Srba, utisnuta je mržnja prema onima koji su ostali Srbi. Prebacivanje krivice. Nisam ja kriv što sam izdao srpstvo, nego on što je ostao Srbin. Njegov ostanak u srpstvu, njegov moralni život, njegova hrabrost i junaštvo, prkos i nepokolebljivost su ukor za moju savest, za mene konvertita, slabića, kukavicu, bednika, slugu, koji je za džak brašna i soli, izdao i dedove i narod i veru.Srbin mora nestati da me više nikad ne podseća na moju izdaju. Zato Jasenovac, zato Oluja, zato su Hrvati sa tolikom mržnjom klali Srbe, jer su ih podsećali na istinu o sebi, jer su Srbi samim svojim postojanjem bili prst krivice uperen u Hrvate.Čovek koji promeni veru, a potom i naciju, kao u slučaju Hrvata i Srba, izbrisao je sve što je bilo do tada. On više ne može da govori o svojoj porodici, precima, svom rodu. On je neko ko počinje od nule, ništa, čovek bez biografije, mladica tek zasađena na ledini. Takav čovek je svestan svega a naročito prezira svoje okoline, rodbine, prijatelja, kumova, svojih dojučerašnjih sunarodnika i u njemu se rađa mržnja. Ponižen je, ćuti kad se u društvu priča o istoriji, porodičnoj tradiciji, dalekim rođacima… I onda dolaze ratovi. Takav čovek postaje zver i kreće da ubija sve one koji su živi svedoci njegove prevere, sramote, njegove izdaje predaka i svog naroda…

Najveći među Srbima islamske vere, kao i Srbima katoličke vere,bili su Meša Selimović i Ivo Andrić,koji su ostajali u srpstvu i onda kada je bilo najteže.Meša Selimović se 1941. nalazi u Zagrebu, odbija sve privilegije kojim ga obasipa ustaški režim i odgovara svojoj tadašnoj devojci, koja ga u neverici pita: zašto ide u Srbiju: „Kakav bih ja to Srbin bio kad ne bi bio sa Srbijom kada joj je teško?“ Iste godine i Ivo Andrić dolazi u Beograd. Sa prezirom odbija ličnu ponudu Pavelića da bira poziciju u NDH koju želi i izabire život u Beogradu u siromaštvu i pod bombama, a kao svoju nacionalnost upisuje – Srbin.Emir Kusturica je mogao imati kolekciju Oscara, samo da se htio odreći srpstva.Čak i mnogi nesrbi, poput Petera Hendkea, koji je ostao bez Nobelove nagrade, jer je branio Srbe, prepoznavali su taj srpsku duh, tu srpsku iskru ljubavi, slobode, pravde, časti koju ni jedna okupacija, ni jedan genocid, ni jedno ropstvo nisu uspeli ugasiti….

U vreme kralja Milutina ( 1282 do 1321. ) na srpskom dvoru jelo se zlatnim viljuškama i kašikama , a u Evropi je viljuška prvi put uvedena u : XVI veku , u vreme Henrika III i to je doživljeno kao izuzetan događaj ….